Szpital Specjalistyczny Pro-Familia

Czym jest fizjoterapia onkologiczna i dlaczego jest ona tak istotna?

Fizjoterapia onkologiczna jest istotnym elementem uzupełniającym proces leczenia onkologicznego. Odpowiednio zastosowana terapia wspiera naturalne procesy gojenia się tkanek oraz ogranicza powstawanie negatywnych powikłań związanych z leczeniem onkologicznym.

Jakie korzyści czerpiemy z terapii pod okiem specjalisty?

Opieka fizjoterapeutyczna pozwala na precyzyjne zdefiniowanie celów oraz objęcie drogi, która w najlepszy sposób umożliwi ich osiągnięcie. Dla każdego pacjenta ten plan będzie inny. Dzięki wykorzystaniu najnowszej wiedzy fizjoterapeutycznej jesteśmy w stanie osiągać bardzo dobre rezultaty terapeutyczne, które umożliwiają pacjentowi większą samodzielność oraz szybszy powrót do ulubionych zajęć.

Kiedy najlepiej rozpocząć rehabilitację?

Fizjoterapia nie jest potrzebna wyłącznie po zabiegu. Warto ją stosować także jako formę przygotowania do operacji. Zapoznanie się przed zabiegiem z ćwiczeniami możliwymi do wykonania oraz poznanie zaleceń pooperacyjnych znacznie ułatwia adaptację pacjenta w pierwszych godzinach po operacji. Dodatkowo, dzięki fizjoterapii przedoperacyjnej i poznaniu mechanizmu regeneracji ciała po zabiegu, jesteśmy w stanie zmniejszyć poziom stresu oraz niepewności związanej z całym procesem leczenia. Świadome przygotowanie do zabiegu stwarza lepsze warunki dla tkanek do późniejszej, bardziej efektywnej regeneracji. Fizjoterapia po zabiegu może rozpocząć się już w pierwszym tygodniu od dnia wypisu. Możliwie szybko wprowadzona aktywność fizyczna oraz terapia manualna znacząco zmniejszają ryzyko wystąpienia ograniczeń ruchu, między innymi w obręczy barkowej.

Jak wygląda przykładowa wizyta?

Każda pierwszorazowa wizyta u fizjoterapeuty onkologicznego rozpoczyna się obszernym wywiadem, dzięki któremu można określić najważniejsze potrzeby pacjenta oraz to, na czym najbardziej mu zależy. Później przeprowadzana jest diagnostyka oraz terapia. W przypadku leczenia obrzęku terapia ta najczęściej obejmuje dłuższy okres czasu ze względu na obecność obrzęku limfatycznego, który wymaga złożonego planu postępowania. Niezależnie od problemu, z jakim zgłaszamy się do fizjoterapeuty, warto być ubranym w wygodny strój sportowy, który nie będzie ograniczał ruchów podczas testów diagnostycznych oraz terapii.

Metody leczenia wykorzystywane podczas terapii:

• Manualny drenaż limfatyczny w obrzęku kończyn górnych oraz kończyn dolnych
• Bandażowanie kompresyjne kończyn oraz dobór odzieży kompresyjnej
• Przerywana kompresja pneumatyczna z pomocą urządzia Care Pump 8
• Mobilizacja blizn
• Zindywidualizowany plan ćwiczeń
• Ćwiczenia wspomagające odpływ limfy
• Edukację na temat pielęgnacji skóry i unikania urazów

Zalety

• Poznanie różnych form autoterapii jako podtrzymania osiągniętych postępów podczas indywidualnej terapii.
• Zmniejszenie ryzyka powstania powikłań pooperacyjnych krótko po zabiegu oraz w dalszej perspektywie czasu.
• Szybszy powrót do ulubionej formy aktywnego spędzania czasu / trenowanego sportu.
• Większa samodzielność w codziennych obowiązkach domowych
• Ograniczenia w terapii pacjenta onkologicznego, które mogą wpłynąć na proces fizjoterapii, jej zmniejszenie natężenia lub wstrzymanie z decyzji lekarza prowadzącego to między innymi:
• Wszystkie silne stany zapalne z jednoczesnym ociepleniem tkanek, współwystępującą gorączką oraz osłabieniem, które wymagają konsultacji lekarskiej.
• Okres znacznego zmęczenia oraz wycieńczenia procesem leczenia.
• Podejmowanie dalszych etapów leczenia, takich jak radioterapia czy chemioterapia

Podsumowanie

Fizjoterapia onkologiczna to nie tylko element leczenia, ale realna szansa na szybszy powrót do sprawności po zabiegu chirurgicznym. Dzięki odpowiednio dobranym ćwiczeniom pomaga odzyskać siłę, poprawić ruchomość i ograniczyć skutki uboczne leczenia, takie jak ból, sztywność czy obrzęki. Regularna rehabilitacja usprawnia krążenie, wspiera układ oddechowy i zwiększa tolerancję wysiłku, co przekłada się na lepsze samopoczucie. Dodatkowo przygotowuje pacjenta do bezpiecznego powrotu do aktywności zawodowej i społecznej, zwiększając jego niezależność. To skuteczna forma wsparcia, dzięki której proces zdrowienia staje się pełniejszy, a efekty leczenia trwalsze.